16 oktober 2025

Leefplezier met Ans: “Ik kan het gewoon niet beter hebben.”

“Toen ik hier kwam wonen, dacht ik eerst: hoe zal het zijn? Maar ik voelde me meteen thuis. Mijn kamer is prachtig, vol zon, met uitzicht aan de voorkant. Het is net een hotel! Het eten is heerlijk, de zusters zijn zo aardig… Ik kan het gewoon niet beter hebben.”

“Op mijn 87e voel ik me helemaal niet oud. Ik doe van alles: lezen, sieraden maken, onderzetters versieren… Oh, en ik heb een hele kast vol kralen! Alles wat ik maak, geeft me plezier en rust. Mijn kamer zit vol herinneringen en handgemaakte dingen van mezelf en mijn familie. Echt, daar word ik blij van.”

Ans lacht: "Weet je, ik kan me hier absoluut niet vervelen." 

Ans lacht: “Weet je, ik kan me hier absoluut niet vervelen. Er is altijd iets te doen. En als ik even rust wil, ga ik gewoon in mijn stoel zitten met een kopje koffie en kijk ik uit het raam. Heerlijk!”

“Mijn leven was niet altijd makkelijk,” vertelt ze ernstiger. “Ik heb heftige medische ervaringen meegemaakt, pijn gehad en meerdere keren onder narcose gelegen. Maar juist daardoor besef ik hoeveel geluk ik nu heb. Bij Nieuw Vogelesang kan ik me concentreren op wat wél kan. Ik voel me veilig, geliefd en verzorgd.”

“Het contact met mijn kinderen en kleinkinderen betekent ontzettend veel. Ze komen regelmatig op bezoek, en mijn achterkleinkinderen brengen zoveel vreugde. Oh, en mijn zoon die in Bartiméus woont? Hij belt elke dag! En als er verjaardagen of feestdagen zijn, komt de hele familie bij elkaar. Dat zijn zulke mooie momenten. Echt, dat koester ik.”

Ans vertelt vrolijk: “Ik heb altijd van alles gedaan. Ik ben in de kraamzorg begonnen, heb in Amerika gewerkt, daarna hoofd van een afdeling in Nederland… En ja, ik heb zelfs soldaten verzorgd! Dan denk je, wat een leven, hè? Maar nu geniet ik gewoon hier van alles wat ik kan doen.”

“En dan de hobby’s hier in het huis! Kijk, deze onderzetters heb ik zelf gemaakt met steentjes. Mijn kamer heet de ‘Koolmees’, en ik heb ook een ‘Huismus’. Dat verzinnen van vogelnamen voor de kamers, dat was zo’n leuk idee. Iedereen zegt: ‘Oh, wat is dat leuk!’ En ik denk dan, ja, zo maak je het hier echt eigen.”

"Ja, ik kan hier helemaal mezelf zijn." 

Ze lacht: “Ik kan hier helemaal mezelf zijn. Soms maak ik sieraden, soms een kerstengel, of een kabouter met steentjes… en als het af is, denk ik: kijk, dat heb ik gemaakt! Dat geeft me zoveel plezier. Alles mag, niks moet. En dat voelt heerlijk.”

“Het leven hier is mooi, omdat ik kan doen wat ik wil, in mijn eigen tempo, en met lieve mensen om me heen. Ik geniet van de kleine dingen, maar ook van de grote momenten  zoals een bezoek van mijn familie, het maken van nieuwe creaties, of gewoon een gezellig praatje met een zuster. Dat geeft mij echt leefplezier.”

Ans sluit af met een glimlach: “Het mooiste? Dat ik me hier helemaal thuis voel. Ik kan lachen, praten, genieten, en mezelf zijn. Elke dag opnieuw. Het is hier gewoon heerlijk, echt waar.”