Mijn leven heeft me op veel verschillende plekken gebracht. Ik kom oorspronkelijk uit Breda en heb samen met mijn man en onze drie kinderen op meerdere plaatsen in Nederland gewoond. Steeds als mijn man een betere baan kreeg, verhuisden we weer. Uiteindelijk zijn we in Renkum terechtgekomen, tegenover het bos – een heerlijke plek om te wonen. Op het laatst verhuisden we naar een verpleeghuis, voor mijn man omdat hij dementeerde. Na zijn overlijden, ben ik naar Nieuw Vogelesang verhuisd. Achteraf ben ik blij met die keuze, want het voelt hier echt als thuis.

Fysiek heb ik het niet altijd makkelijk. Mijn schouder is stuk en dat veroorzaakt elke dag pijn. Er is niets meer aan te doen, en de medicijnen helpen nauwelijks. Toch probeer ik positief te blijven. Soms denk ik aan hoe het zou zijn om er niet meer te zijn, maar dan besef ik dat ik nog zoveel heb om dankbaar voor te zijn: mijn kinderen, mijn kleinkinderen en de kleine dingen die het leven de moeite waard maken.

Ik heb altijd graag iets met mijn handen gedaan. Kaarten maken vond ik heerlijk om te doen , ik heb er zelfs een machine voor hier in de kast staan. Borduren deed ik vroeger ook veel, maar dat lukt nu niet meer zo goed. Tegenwoordig besteed ik mijn tijd vooral aan mijn tablet, activiteiten hier in huis of ik maak met kralen nog sieraden. Mijn kinderen zeggen dat ik daar heel goed in ben.